مجتمع اقامتی آلتن وهنهایم

مجتمع اقامتی آلتن وهنهایم

با توجه به شرایط خاص اقلیمی کشور اتریش (زمستان های طولانی و روزهای کوتاه) حداکثر استفاده از تابش خورشید یکی از مهم ترین دغدغه های معماران بوده و این امر در خصوص کاربری هایی نظیر خانه، مجتمع های مسکونی و مجتمع های اقامتی دارای اهمیت بیشتری می باشد. به همین دلیل در طراحی خانه های سالمندان نیز طراحی نظام توده و فضا و جهت گیری احجام تحت تاثیر این مقوله می باشد.
مجتمع اقامتی آلتن وُهنهایم، یکی از نمونه های موفق خانه سالمندان در شهر سالزبورگ اتریش می باشد که در آن تعداد 70 سالمند تحت مراقبت می باشند. این بنا توسط مارکوس پرنتلر (Markus Pernthaler) در سال 1992 میلادی طراحی شد که از دو بنا تشکیل شده است. بنای اصلی که به شکل قطاعی از یک دایره می باشد، در برگیرنده واحدهاست که در جداره آفتاب گیر بنا و در بیرون قوس قرار گرفته و به فضای سبز مجموعه دید دارند.
در مرکز پلان این حجم، آتریومی وسیع وجود دارد که پلکان اصلی حجم در گوشه ای از آن واقع شده و راهروهای طبقات بالایی، به آن دید دارند. این فضا که نورطبیعی را از سقف شیشه ای دریافت می کند قلب تپنده فضای اقامتی بوده و همچون مفصلی، عملکردهای مختلف را باهم پیوند می زند. در طبقه همکف لابی عریضی وجود دارد که در آن سالمندان می توانند خانواده و دوستان خود را ملاقات کنند. در طبقه همکف هر مدول تکرارشونده شامل یک سوئیت برای دو نفر است که در آن سرویس بهداشتی، فضای نشیمن و آشپزخانه ای رو به محوطه طراحی شده است و اتاق خواب که شامل دو تخت و حمام مستقل می باشد نیز از نور آفتاب و منظر بیرون بهره مند است. بازشوهای کل ساختمان به نحوی طراحی شده اند که مانع آرامش سالمندان نخواهند بود.
توده دیگری که در مجموعه وجود دارد ساختمانی است که در آن بخش های مختلف درمانی وجود داشته و با پلی به ساختمان اصلی متصل می گردد. سقف این بنا ترکیبی از سقف شیب دار و قوسی است که ورود نور به داخل آن توسط پره هایی در سقف کنترل می شود. اما از مهم ترین مسائلی که در این بنا بسیار مورد توجه است، توجه فراوان معمار برای ایجاد دید و منظرهای مناسب است. وجود اتاق هایی که فرد سالمند با قرارگیری در آن احساس آرامش می کند و از دیدن مناظر اطراف لذت می برد.